viernes, 12 de marzo de 2010

Día 15. Tarbes (FRA) - Barcelona/Santander (ESP)

Y llegó el final. Por delante los últimos kilometros de este viaje que no olvidaremos. Por detrás muchos sitios a los que queremos volver.

Dejamos nuestro "camarote" en el albergue de tarbes y cargamos por última vez nuestras monturas. Es posiblemente el día que lo hacemoss más pensativos.
Allá vamos.

Enseguida se nos presenta ante nosotros un paisaje increible. El cielo está absolutamente azul y bsolutamente limpio de cualquier impureza. Casi podemos tocar el horizonte con la mano pues lo vemos tan claro como lo que hay tan solo un metro por delante.
Podemos ver todos los Pirineos, casi de extremo a extremo. A mabos lados se pierden las montañas blancas, lejos, muy lejos. Es un día y una hora perfecta para disfrutar de estas vistas.

En Lourdes evitamos como podemos las hordas de autobuses que cargan y descargan "turismo curativo" y nos vamos por esas carreteras preciosas que tiene Francia, en las que a duras penas caben dos coches en paralelo, retorcidas, rodeadas de verde y con muy poco tráfico.
El Col de Marie-Blanque es un olvidado. Lo lógico es pasar por el Col d'Aubisque, pero en invierno lo cierran hasta nuevo aviso.

Empezamos a notar el calorcillo peninsular mientras subimos hacia Somport. Queremos pasar por el puerto, pero de nuevo chocamos con la política de carreteras francesa y no queda otra que pasar por el túnel, un nido de radares.

Paramos a ver la estación, pero para nuestra sorpresa está toda vallada y en obras. Un "observador de obras" -un jubilado- nos cuenta que están haciendo un gran hotel. Veremos si tiene más exito que la estación.

De allí bajamos a Huesca, donde estamos un rato contando batallitas antes de despedirnos.
Cada uno toma una dirección diferente. Hacia Santander o hacia Barcelona, pero con la cabeza dándole vueltas ya a nuevos viajes.



1 comentario:

  1. Un gran viatge....
    Llàstima del temps.
    Enhorabona per la crònica, està molt ben feta y redactada.
    Una llàstima no poder disfrutar de tot allò en màniga curta..... Kotor a l'estiu es especial

    Salut i gassss

    ResponderEliminar